Wat dus het probleem is met die gasten: Kijk, ze gaan naar de lokale snacktent en bestellen daar drie ruime maaltijden. Vervolgens begint de zingende liedjesman een nummer te componeren en vergeet-ie zijn frietjes, zijn halve kip met zuurkool en zijn dubbele berenklauw. Van de aardbeienmilkshake drinkt hij ook maar de helft. Geen probleem, dat eten de overige twee leden van de band wel op. Maar terwijl ze in die toko zitten wil de moeder van de zanger gaan stofzuigen. Ze zet de stofzuiger aan, en hoort een heftig overstuurd geluid. Dus die vrouw belt direct de veelgeroemde serviceafdeling van Nilfisk en vóór die gasten terug zijn in het oefenhok is het apparaat alweer gemaakt en zoemt-ie als een babybijtje. Vervolgens treden ze op in Rotown en daar klinken de liedjes wel okee, maar ze lijken allemaal een beetje op elkaar. Hier en daar een trommelvliesteisterende zoem of piep had de boel nog wel een beetje kunnen camoufleren, maar da's de ellende met Nilfisk. Die serviceafdeling is gewoon te goed.