de maandag ervoor

Murderballads

Ik ben dan wel oud, maar de Beatles live heb ik nét niet meer mee kunnen maken. Jammer. Want het was natuurlijk best een leuk combo. Dat vinden de Jessica Fletchers ook. Tenminste, dat neem ik aan als ik hun liedjes beluister. Die hele cd schijnt trouwens erg leuk te zijn. En uit de bandnaam valt ook nog een hilarisch gevoel voor humor af te leiden. Donderdag gaan de Clismo's in Rotown kijken of ze dat live ook een beetje over kunnen brengen. Komt u ook?

de vrijdag erna

Gezellig!

Voor dit soort bandjes is het jammer dat het restaurant en de concertzaal van Rotown na de verbouwing strikt gescheiden kunnen worden. Nu gingen de vrolijke popliedjes van de Jessica Fletchers aan het gros van de in horden opgekomen mooi-weer-eters voorbij. En die hebben daarmee een kans op feestelijk uitbuiken gemist. De liefhebbers wreven zich wel in de handen bij het horen van sixties geïnspireerde klanken van de blije Noren. Want blij waren ze. De tweede gitarist en de Korgman leken zo weggelopen uit de Noorse Jøsti-band. De drummer kwam zo uit de teletijdmachine gestapt – jaren zestig natuurlijk. En de zanger viel elk nummer met een enthousiasme aan waarin je wel mee móest gaan. Ik betrapte mezelf ook steeds op de neiging om de achtergrondzang mee te doen met de bassist. Maar ik niet wist wat ik moest zingen en hij wel, dus ik moest me enigszins inhouden. Gelukkig hadden de mannen hun eerste elpee bij zich, dus de volgende keer overkomt me dat niet meer. Volgens Quickspace komt de volgende plaat uit in september. Dus ik stel een tour aan het eind van het jaar voor om de opkomende winterdepressie buiten de deur te houden. Voorlopig schijnt de zon buiten alweer volop. Dat hebben die jongens toch maar mooi voor elkaar gekregen.