Het neefje van de keizer.

		Als ik het goed begrepen heb was Franz Ferdinand het neefje van de Oostenrijkse keizer Franz Josef (leuke naam voor de coverband). Omdat de zoon van de keizer zichzelf en zijn zestienjarige minnares van het leven beroofde (rock 'n' roll!) en de vader van FF ook dood ging, werd der Franz de beoogde troonopvolger. Het was blijkbaar een lompe boer die ondanks tegenwerking van de keizer met de liefde van zijn leven is getrouwd, waardoor zijn kinderen niet meer als troonopvolgers in aanmerking kwamen. Slimme zet van FF. Hij was iets verlichter dan zijn oom, maar of hij nu juist daardóór of ondanks die verlichte denkbeelden is doogeschoten is mij niet geheel duidelijk. In elk geval maakte een Servische nationalist op 28 juni 1914 in Sarajevo een einde aan zijn leven en brak vervolgens de pleuris uit in Europa. Van het bandje uit Schotland vind ik de eerste twee singles wel vrolijk, maar dat hele album op de luisterpaal uithoren is mij niet gelukt. Benieuwd of ze live de moeite waard zijn. Na 5 maart weten we meer.

Over het nut van extra slaap, boterhammen met Nutella en Coca Cola.

Om half twaalf kroop ik uit bed. Met een gigapijn in mijn kneiter, die doortrok naar mijn nek. Alsof ik heel de avond had lopen headbangen. Auuuuwww! Strompelend de kledingstukken, veters (ze gingen niet los toen ik thuis kwam), euro's en sleutels bij elkaar gezocht en twee glazen cola gedronken in afwachting van de thee en het ontdooien van twee plakjes schippers volkoren. Die met Nutella besmeerd en opgegeten. Dag gezegd tegen Sandra en een poging gedaan een verslagje te tikken van het concert van gisteravond. Dat lukte voor geen meter, dus toen ben ik maar weer in mijn nest gekropen. En zie! Drie uur later voelt Billy zich weer topfit en klaar voor relaxte avond achter de buis. Kan ik het gisteravond opgenomen deel 4 van Country USA kijken. En daar een lekker biertje bij drinken. Of twee. Maar in gematigd tempo. Los van de bovenmatige alcoholcomsumptie heb ik me trouwens uitstekend vermaakt. Franz Ferdinand bleek me live een stuk meer te kunnen boeien dan vanaf cd. Vrolijke popliedjes met heerlijk meezingbare refreins. Als je de tekst kent natuurlijk. Bij het spelen van Take Me Out zei Brab: "Hé, tof! Ik wist niet dat zíj dat waren. Dit plaatje wordt een hoop gedraaid op Kink FM en ik vind het de leukste single van het moment." En daar zit wel wat in natuurlijk. Maar of ze nou enorm door gaan breken weet ik niet. Het publiek in Rotown was niet echt jong en heeft volgende maand vast wel weer een nieuw heldencombo om te hypen. Als die dan in Waterfront optreden heb je ook niet zo'n last van al die lange mannen in Blue Öyster Cult T-shirts die in pijpenla Rotown het zicht blokkeren. Overigens traden ze van de week ook al op in Ekko en heeft Nicole Blommers daar foto's van gemaakt. Ik ken haar niet, maar het is een meisje naar mijn hart, want kijk eens naar die bijna perfecte achtergrond!