Direct opslaan deze mp3!
Je wilt niet weten hoe lang Clismo bezig is geweest om de goede versie van Situation te downloaden. De enige juiste versie is natuurlijk de 7”-versie uit 1982. Twee minuten en tweeëntwintig seconden die doen verlangen naar meer. Die synthesizer, Nog een synthesizer. De beat. Alison Moyet. En op het moment dat je je in het zweet staat te werken in de huiskamer is het nummer afgelopen. Perfect!
Daarom is het onbegrijpelijk dat er zoveel ándere versies van dat nummer in omloop zijn. Er is een complete cd met remixes van Situation, maar zónder de originele single-versie. Op de Best Of ontbreekt hij ook al. En op de debuutelpee stond het nummer niet eens in een inferieure versie! Rare jongens, die platenmaatschappij.
Trouwens grappig om te zien hoe ze hebben gereageerd toen bleek dat Situation beter aansloeg dan het zeikerige Only You. Op het vinyl staat Only You nog wel op de a-kant, maar de hoes hebben ze voor de zekerheid maar even aangepast.

Over Felice Taylor heeft Clismo niets te melden dat u zelf niet kunt horen of zien. Ze klinkt als Diana Ross die haar stemoefeningen nog moet doen en ze had een enorm grote behoefte aan liefde: I feel love coming on, Under the influence of love, I can feel your love, Captured by your love.
Geen wonder dat ze bij Barry White terecht kwam.

Het singeltje is leuk – en ik vind mijn hoesje mooier dan die met die pruik - maar het op allerlei verzamelalbums terecht gekomen I can feel your love is nog nét een stukkie swingender. (Klik op het soulseek-screenshot voor die mp3.)

Afgelopen week hadden we het er nog over met de harde kern van de voetbalmannen: Hoe bizar het is dat er mensen zijn die zich bezig houden met ontwikkelingen zoals SACD, terwijl aan de andere kant honderden miljoenen hun muziek alleen consumeren in de gecomprimeerde vorm van mp3s die ze ook nog eens beluisteren via de kutboxjes van hun computer.

Zondag kreeg ik twee elpees voor mijn verjaardag. The Loon van Tapes 'n Tapes. Wat misschien wel mijn favoriete album van vorig jaar is. En Wincing The Night Away van the Shins. Van dat laatste album had ik nog helemaal niks gehoord en toen ik hem na vertrek van alle gasten (altijd een fijn moment) eens flink hard draaide was ik diep onder de indruk van het mooie geluid. Nou zijn die Shins natuurlijk gasten die gaan voor mooie klanken, maar bij beluistering van hun vorige plaat via internet (bijna precies drie jaar terug) was dat grotendeels aan me voorbijgegaan. Met dank aan de mp3s en die kutboxjes van mijn computer. Toen ik daar nog eens over nadacht drong het tot me door dat het echt járen geleden is dat ik voor het laatst een album kocht zónder het eerst via internet beluisterd te hebben. En dat tussen al die albums die ik heb gedownload en na één keer draaien weer heb weggemikt misschien wel veel meer platen zaten die in volle glorie veel indrukwekkender zijn dan in de gecomprimeerde vorm van mp3s via de kutboxjes van mijn computer. Dat is een drama! Dat misschien wel epische proporties aanneemt als je bedenkt dat er velen miljoenen luisteren zoals Clismo en dat bands die gaan voor een mooi geluid ten dode opgeschreven zijn door dit luistergedrag.
Vergeet SACD maar. Minimal Audio heeft de toekomst.