|
mei 2004 |
|---|
zondag 30 mei 2004
Jukebox
Peenvogel wees me op de mogelijkheid om de mp3-tjes die her en der achter plaatjes verborgen zitten allemaal in een soort jukebox te stoppen voor uw luistergemak. Goeie tip! Alleen begrijp ik er voorlopig nog geen reet van hoe ik het zaakje op gang moet krijgen. Nu maar hopen dat het blijft regenen vandaag.
[23:25]
Pffff! Bestandje wel geupload, maar blijkbaar niet helemaal goed. En ik vroeg me al af waarom het op mijn computer wel werkte, maar niet via internet. Maar nu werkt het dus eindelijk. De schoonheidsfoutjes werk ik morgen wel weg. Dank voor de hulp!
donderdag 27 mei 2004
Ween rules!
Eigenlijk doe ik het niet meer. Het was dan ook een noodgreep, afgelopen zaterdag. In schaaktermen: Mijn vlaggetje kon elk moment vallen en ik had nog steeds geen fatsoenlijke zet bedacht. Dus toen er omgeroepen werd dat de deuren gingen sluiten, griste ik quebec uit de bakken en wierp ik mijn geld op de balie. We zijn ondertussen meer dan tien draaibeurten verder en Clismo raakt steeds meer into Ween. In de cd-speler en op de draaitafel circuleren de eerder genoemde platen, samen met White Pepper, de live-cd én de country-cd, waarbij ik me wanhopig afvraag waarom ik The Mollusk nou nóg niet heb aangeschaft. Op internet is er nog maar één radiostation dat beluisterd wordt. Welke websites ik bezoek moge duidelijk zijn en hoewel het nergens op slaat (want afgelopen december speelden ze onder goedkeurende knikjes van Quickspace en Clismo nog in Paradiso) werp ik ook met regelmaat een blik op de concertagenda. Helden zijn het! |
|---|
Kampioenen! Kampioenen!
|
 |
|---|
zondag 23 mei 2004
Who Saw The Zutons?
Ook ik vraag me af hoe ze waren, gisteren in Rotown.
De recensenten liggen echter nog op één oor.
Afwachten dus.
[21:27]
The Zutons In Rotown volgens Jaap:
Tsja. Het kan niet altijd feest zijn. Na 2 achtereenvolgens fantastische concerten van Fransje F. en Mauro P. gezien te hebben, heb je kans dat je je verwachtingen naar boven gaat bijstellen. Maar dat is weer teruggeschroefd. In plaats van een kruising tussen eerdergenoemde Fransje F. en The Coral, leek het meer op The Kelly Family in een poppie bui. Het eerste nummer begon wel leuk, maar dat was ook meteen een van de laatste. Niet dat het echt slecht was, dat niet, het woord aardig is wellicht van toepassing en als je toevallig in de buurt was en geen flikker te doen had, dan was het geen verloren tijdsbesteding, maar om er voor naar Rotterdam te rijden, nee. Wel fijn was dat de zanger bij het voorstellen van de band, bij het laatste nummer, krap 40 minuten na het begin van het toegiftloze concert, ook het mysterie bandlid voorstelde, waardoor tenminste verklaard werd waar sommige onverklaarbare geluiden vandaan kwamen.
zaterdag 22 mei
DJ Aad # 1
 |
Als het maar niet wéér Peenvogel wordt die met de eerste prijs aan de haal gaat, dachten Quickspace en Clismo bij het samenstellen van de afgelopen Popkwis. Het scheelde uiteindelijk slechts 2.000 punten, maar de winnaar van de Popkwis in Rotonde gisteren was de enige echte DJ Aad Kraakplaat! Ook niet voor de eerste keer trouwens. Sandra, bedankt voor de foto!
|
|---|
dinsdag 18 mei 2004
Help!
Dat wordt weer lekker ballen vanavond.
zondag 16 mei 2004
Paul Pena: Douze Points.
 |
In Tuva hebben ze ook een songfestival. Alleen is dat voor keelzangers, dus daar is enige training en talent wel een noodzakelijke voorwaarde. In 1995 besloot een blinde Amerikaanse neger mee te doen aan dat festival en daar is een schitterende documentaire over gemaakt. Prachtige beelden van de Tuvaanse steppe (vakantietip!), dramatische ontwikkelingen en een ontroerend slot dat bevrijdend én deprimerend is. Eigenlijk alles wat in een goede film thuis hoort. Die film heet Ghengis Blues en voor een beetje muziekliefhebber is het verplichte kost, dus ga op zoek! |
|---|
|
De hoofdpersoon van die film heet Paul Pena en hij bleek in het begin van de jaren zeventig twee elpees gemaakt te hebben. Niet met Tuvaanse keelzang, want daar had-ie toen nog nooit van gehoord, maar met heerlijke jazzy, funky, bluesy gitaarmuziek die varieert van uiterst relaxt tot wild opzwepend, zonder dat alle volumeknoppen daarvoor opengedraaid worden. Beschaafd wild, met de warme stem van Paul Pena die het geheel nog nét effe iets beter maakt. De eerste elpee verscheen in 1973, maar de tweede heeft 27 jaar op de plank gelegen |
 |
|---|
 |
voor hij in de slipstream van de documentaire alsnog aan de openbaarheid werd prijsgegeven. On-be-grij-pe-lijk. Als je Clismo ‘s nachts wakker maakt voor de beste tien albums ooit zit deze er moeiteloos tussen. Gaat ook niet vervelen. Is mede dankzij de eerste drie nummers (Gonna Move, New Train , Jet Airliner) een heerlijke plaat om op te reizen, of om melancholische te mijmeren aan ontsnappen aan de dagelijkse sleur. En hij is voor een scheet en drie knikkers te koop. Doen. |
|---|
woensdag 12 mei 2004
Monomanie
Je kan natuurlijk niet de hele tijd naar dezelfde cd luisteren. Tenminste, ik ben daar eigenlijk heel goed in, maar het drijft mijn geliefde tot waanzin. En dat willen we niet. |
 |
|---|
maandag 10 mei
Jaap en VPRO.
 |
Ze vormen een fijn stel. De jongens en meisjes van 3voor12 zetten dat ding op de luisterpaal. Jaap tipt in het commentaarkadertje. En Clismo zet het ceedeetje nog maar een keer op. Hij is goed!
|
|---|
Helaas Oor...
Mauro live in Rotown - volgens Jaap, want Clismo wou niet mee
Onlangs bracht muziek tijdschrift Oor een lijstje uit met de 100 meest legendarische concerten in Nederland. Helaas voor ze moet dit sinds gisteren weer worden herzien. In Rotown trad toen namelijk Mauro Pawlowski op met zijn Grooms. En legendarisch werd het. Om [21:45] barste het concert los met een tekstueel bijzonder geslaagd nummer. Er zouden er nog vele volgen die avond. Een stevige geluidsmuur met de bekende rare geluidjes teisterden de oren van de in grote getalen opgekomen bezoekers. De charismatische zanger putte uit nieuwe werk, werk van zijn oude band de Evil Superstars en andersmans werk. Zo werd halverwege de knop terug gedraaid voor een uiterst kwetsbaar gezongen The Power of Love. Door Mauro treffend aangekondigd als plaspauze. Na deze break zou de band weer uiterst overdonderend terug keren om het publiek na dik 5 kwartier gedesoriënteerd maar euforisch achter te laten. En dat voor slechts 5 euro. Daar kwam je destijds niet eens Blokker voor in. Het zou nog lang onrustig blijven in Rotterdam. |
 |
|---|
donderdag 6 mei
Es Gibt nur eine Richtung, eine Erde und ein Volk.
 |
Ik vin er geen hol aan, DVD's kijken. Maar als ik ooit nog eens de verzamelde video's van Laibach voor een prikkie kan kopen doe ik het. De lol waarmee die mannen hun filmpjes in elkaar gedraaid hebben straalt ervan af. In een kort R.A.M.-filmpje dat op 3 voor 12 te bekijken is, zit een interview, wat concertfragmenten en wat stukjes uit clips. Erg leuk. Jammer dat de concertfragmenten van recente datum zijn, want ik marcheer toch het liefst met het oudere werk mee. Jawohl! Ein Leitbild! |
|---|
maandag 3 mei 2004
Is het een vogel? Is het een vliegtuig? Nee! Het is…
Gaaf hoor. Zo'n berg vergeten singles. Het is hier elke avond feest. |
 |
|---|
zaterdag 1 mei 2004
Ik wist het!
 |
Verhuizen is spullen kwijt raken. Vaak is dat al afval, alleen was je daar nog niet achter, en dan komt zo'n verhuizing als geroepen. Nog veel vaker blijf je de rest van je leven zoeken naar dat ene boek of erfstuk. De dozen zijn tenslotte nooit meer allemaal tegelíjk open geweest, dus het zou nog ergens tussen kunnen zitten. In theorie. |
|---|
