Over berg door het dal, ja je ziet ze overal
De containers ze rollen maar door
En voor jou en voor mij brengen zij hun vracht nabij
De containers ze zijn er toch voor

Laat ze gaan, gaan, gaan
Geef die jongens toch vrij baan
Al gaan ze soms ook niet zo snel
Douw eens op je rem, denk af en toe aan hen
Die containers en laat ze erdoor
(De containers, ze moeten erdoor)

Op het land over zee brengen zij hun lading mee
De containers ze rollen maar door
En de man aan het stuur, die maakt menig overuur
Maar wat wil je, een lading gaat voor

(Lalala lalala lalalalalalala)

(Hoewel het lalala-gedeelte te kort is voor een serieuze deelname aan het onderzoek vind ik dat die steeds terugkerende containers het toch glansrijk winnen van het suf meelallen op het eind.)

In de lente van 2002 vonden de geheime opnamen plaats van the Desert of Sin Sessions. Op Rancho de la Luna wilde Josh Homme met leden van the Residents (anagram: The Sin Desert) het concept van de Desert Sessions iets verder uitdiepen.
Ter verhoging van de sfeer werden een paar kamelen uit de naburige dierentuin gestolen, kreeg elke muzikant de beschikking over een eigen Hoe En Wat In Het Arabisch en hulde men zich in Toeareg-outfit.
Belangrijker was dat men de versterkers links liet liggen en zich voornamelijk op traditionele instrumenten concentreerde.
Het resultaat is ondanks alles een typisch Desert Sessions-album. Met lange, bezwerende nummers en briljant spel. Het eerbetoon aan Freddy Mercury (Bismillah) is zelfs ontroerend te noemen. En tot de moeder aller gelukken valt dat hier zomaar compleet gezipt van het net te plukken.

Hij had dus gewoon de verkeerde!
Billy begreep het al niet. Hij houdt best van een stevig potje funk op zijn tijd.
The Bomb van Parliament schalt bij uitbundige feestjes onvermijdelijk door het pand en aan die drieëneenhalf uur George Clinton en kornuiten in Nighttown hadden wat Clismo betreft zó nog drieëneenhalf uur toegevoegd mogen worden. (Al dachten zijn voeten daar anders over. Man, wat een moeie poten had hij toen!)
Aartsvaders Funkadelic konden hem echter niet bekoren. Geen probleem zult u zeggen. Altijd fijn om te kunnen zeggen dat bepaalde algemeen geaccepteerde idolen je niks doen. Maar Clismo blijkt gewoon de verkeerde cd gekocht te hebben.

Hij heeft ooit Maggot Brain aangeschaft omdat het titelnummer een tien minuten durende gitaartrip zou bevatten. Dat klopt helemaal. Jammer genoeg háát Billy dat soort richtingloos gepiel. Het doet hem aan Frank Zappa op zijn slechtste momenten denken. De irritatie na dat openingsnummer heeft aandachtige beluistering van de rest altijd in de weg gestaan. Sinds kort blijkt dat een foutje. Want die eerste plaat van Funkadelic (uit 1970) is geweldig. Het openingsnummer duurt hier één minuut korter, maar belangrijker is dat de gitaar is ingewisseld voor koortjes, een negen minuten doorgroovende bas, slap geouwehoer en bakken echo. In heerlijke slowmotion trekt het nummer voorbij en daarna blijkt de rest van de gedownloade liederen ook een feest. Yes! Nu mijn Maggot Brain nog ruilen tegen een echte Funkadelic. Wie is bereid?

The (International) Noise Conspiracy heeft de ogen van Clismo geopend.
Revolutie! is de nieuwe kreet.
Weg met die cynische commentaren vanaf de zijlijn. De Nieuwe Billy gaat actief het onrecht in de wereld te lijf, te beginnen in eigen huis.

Jarenlang heeft daar Sheet Music van 10cc ongedraaid in de kast gestaan. Nadat hij de plaat ooit tussen het vuil vandaan heeft gevist, is de tweede elpee van dit Britse gezelschap stelselmatig door Clismo genegeerd. En dat alleen omdat die bekende liedjes bij de Arbeidsvitaminen hem het idee gaven dat het een nogal belegen kwartet was. Hoe heeft hij ooit zo stom kunnen zijn?

Sheet Music gaat van oost naar noord naar zuid naar west in tien popliedjes die stuk voor TOP zijn. Bovendien zorgt de veelheid aan stijlen ervoor dat de elpee probleemloos continu doorgedraaid kan worden. En dan is het nog grappig ook. Clismo krijgt er een beetje een Ween-in-1974-gevoel bij. En dat voelt goed. Wilt u weten hoe goed? Met een uiterste krachtsinspanning heeft Billy drie digitale bestanden weten te scoren. The Wall Street Shuffle deed u al. Silly Love & Hotel vormen nu ook geen geheim meer en die andere zeven nummers waar u nu naar op zoek gaat zijn even goed!