Clismo is geen groot fan van mannen met akoestische gitaren. Eén van de weinige uitzonderingen is Loudon Wainwright III. Met name omdat Loudon een sterk gevoel voor humor heeft. Zo zitten er zelfs in de meest ontroerende liedjes wel een paar hilarische kwinkslagen die Billy altijd opgelucht omarmt, om vervolgens te kunnen zeggen dat de tranen van het lachen zijn.

Wijs geworden trok hij zich er dan aanvankelijk ook niks van aan toen dochter Martha met háár debuut op de proppen kwam. Maar hij bleef maar positieve recensies lezen en dinsdag is ze in de buurt, dus Clismo is uiteindelijk tóch op onderzoek uitgegaan. (wachtwoord: ballandchain)

Martha blijkt vooral mooie muziek te maken. En niet zo gek te zijn op haar vader. Misschien omdat die een liedje schreef óver haar vijfde verjaardag in plaats van erbij te zijn. Dan krijg je dus liedjes terug zoals Bloody Mother Fucking Asshole, dat (met opzet?) qua stijl trouwens erg op de liedjes van papa lijkt.
Die Martha is okee, da’s duidelijk. Maar papa blijft de leukste.

Ik kon het natuurlijk niet laten. Als de Turken niet tegen hun verlies kunnen en zich van hun slechtste kant laten zien, dan moet daar frustratie over een ongrijpbare tegenstander aan ten grondslag liggen en verdient het lijdend voorwerp derhalve een eervolle vermelding.
En dus vraagt u zich natuurlijk af: wie is dan die fantastische Zwitser, die Istanbul in rouw dompelde?

Tranquillo Barnetta is de naam. Geboren op 25 mei 1985 in het historische, Oost-Zwitserse Sankt Gallen, doet de jonge middenvelder zijn voornaam wel eer aan. Rustig en zelfverzekerd aan de bal, inzetbaar aan zowel de linker –als de rechterkant van het middenveld en op jonge leeftijd al verantwoordelijk voor de spelhervattingen bij de nationale ploeg.
Hij maakte deel uit van het Zwitserse team dat in 2002 Europees kampioen werd voor spelers tot 17 jaar, het team waarvan ook Arsenal verdediger Philippe Senderos deel uitmaakte, winnen is hem dus niet vreemd. Tijdens Euro 2004 kwam hij echter nog niet van de bank af.

Begonnen bij lokale vereniging FC Rotmonten, speelde Barnetta vervolgens 60 wedstrijden (7 goals) voor FC Sankt Gallen in de Schweizerische Bundesliga. Sinds vorig seizoen komt hij uit voor Bayer Leverkusen dat hem nog wel even uitleende aan Hannover’96. Voor de nationale ploeg kwam hij inmiddels zo'n tien keer uit.

Tranquillo Barnetta zal zich volgend jaar wel thuis voelen, de organisatie kan zich alvast voorbereiden op de nodige tunnelincidenten.

Tips en wenken voor Architecture In Helsinki

 - Schrap al die overbodige breaks uit jullie liedjes. Ze halen het tempo volledig uit het concert. Breaks mogen alleen als ze iets toevoegen aan een liedje.
- Geef het publiek iets om naar te kijken. In het geval van jullie doe-het-zelf-Grease-met-leden-van-het-school-fanfareorkest zijn vrolijke pakjes en eenvoudige danspasjes misschien wel een goed idee.
- Die cover van Soul Finger was heel leuk, hou die erin.
- Je mag alleen met je rug naar het publiek gaan staan als je net zoveel charisma hebt als Freddy Mercury óf een extreem lekkere kont. Die ene gozer had geen van beide, dus omdraaien!
- Vooral doorgaan.
- O, ja! De volgende keer graag T-shirts waar de volledige bandnaam op staat.

Na veertig minuten met gemengde gevoelens naar a.i.h. te hebben gekeken besloot Clismo zich een weg naar de kleine zaal te vechten. Daar zou een le-gen-da-risch optreden van het megahippe New Yorkse gezelschap Clap Your Hands Say Yeah plaatsvinden.
Opgesloten als een haring in een Scheveningse ton kón Clismo niks anders dan de eerst vijf liedjes over zich heen laten komen. De meeste herinneringen eraan heeft hij reeds verdrongen. Wat blijft hangen is ongeïnspireerde dertien-in-een-dozijn rock met irritante zang.
Gelukkig kon Clismo zich na enige tijd ontworstelen aan de massa.

Goed nieuws voor Peenvogel. Als Kuijt aan het eind van dit jaar naar Real Madrid vertrekt staat zijn opvolger al klaar. Rechtsachter om precies te zijn. Alexander Østlund moet in de spits!
In Den Haag vervulde hij de rol van frontman met verve. Hoewel geblesseerd – hij kwam met een stok het podium op, streek neer op een stoel en bleef daar het gehele concert op zitten – verdeelde hij het spel, gaf voorzetten op maat en kopte op de juiste momenten beheerst en uitgekiend binnen. De begeleiding was onberispelijk - hoewel het eerste nummer van de toegift wellicht beter had geklonken op een echte piano dan op de Roland huppeldepup – en er werd op het eind nog een liedje aan Clismo opgedragen ook. Mooi concert.

Huur of download de dubbelcd This Is The Sea van the Waterboys. Vervang Spirit en Medicine Bow op de oorspronkelijke cd door de volledige tracks op de bonus-cd. (Deze versies voegen niets schokkends toe maar passen wel beter bij de rest van de plaat.) Voeg een minuut stilte in zodat je in puristische buien de cd-speler op tijd kunt stoppen. Plak nu van de bonus-cd Beverly Penn, Sleek White Schooner, Medicine Jack (b-kant van The Whole Of The Moon) en eventueel High Far Soon, Miracle en Sweet Thing erachter. Voilá! These Are The Seas.

akwa jij bent een speler met veel gevoel voor zijn eigen land.....toen k jou zag scoren deed mij pijn ....want jij hebt als spelers al veel gegeven voor dt national team...maar als egt angolees kind blijf jij geven een met die allle liefd voor jou cultuur .....jij bent voor mij een held ...k kan niet anders benoemen ......Angola zal jou nooit kunnen vergeten ...die goal van jou blijft die mooist goal die k ooit heb gezien.....muita forca akwa....cntinua dar teu amor para seleccao angolana

Yesss!
Clismo heeft zijn eerste cd verkocht!